A ver, ante a demanda de enlaces ás páxinas pa conseghir os stickers, aquí temos alghunhas. Ollo moitas son American.
COOCOO DECAL
Hai moitos en EBAY aquí tes o enlace.
lunes, febrero 20, 2012
martes, febrero 14, 2012
San Pimpín 2012: true story
Pois como é todo un clásico neste blog aí vamos co San Pimpín deste ano, e casualmente acabo de darme conta, valga la redundancia, de que o ilustrador do que saco estas marabillas de ilustracións se cham de Pins (pilládelo Pimpín - Pins).
Pois ben este é o ano da crisis, das relacións paranormales (véxase crepúsculo), dos zombis (véxase la duquesa de Alba), e da gran frase tiran más dos que dos carretas (véxase Alonso).
Pois ben aquí estás ti, como protagonista dunha peli destas, cun gran sombreiro de bruxa polas túas dotes adivinatorias, dixestes que non te casabas hasta os 30, e asertastes! e máis, nin creo que ós 40.
E claro, hasta ahora non era preocupante, pero cando te empesas a dar conta de que o terreno amoroso xa non é o que era, que xa a chapa e a pintura non disimulan tanta sabiduría adquirida, claro hai que empesar a plantearse: volver a entrenar, faser aerobi, visitar endocrino...
E empesan as preguntas sobre o ghran fracaso nas relasións do teu amplio curriculum vivensial. Normalmente a resposta soe ser unha, inmadurés deles e o seu medo ó compromiso. Non sei, é como se che viran cunhas ghran tixeiras, que teñen como única función cortarlle esas aliñas que dios lles dou. E desaparesen voando.
Ademais esa inmadurés failles pensar que poden encontrar unha barby, de medidas perfectas e, venche a ti como unha minusia que non encaixa moito no seu canon de bellesa.
Cambiando de tema. Moitas veses tratamos de axudar a algunha amiga exersendo de cupido ou hada madriña, pensamos que cun toque podemos faser que esas dúas persoas de escenarios moi diferentes poden encaixar, e probablemente encaixen, pero finalmente acabas pensando en meterte a varita polo .
Pero bueno, vas aprendendo que no mundo existen grandes actores, e que esas grandes historias solo pasan nas películas.
Aínda que no fondo todos representamos algún papel ou finximos ser algo que non somos, ou tratamos que os demais crean que somos dunha determinada maneira. E as veses fasemos tanto a mona!!!! Sobre todo ante un tío mono!!! Non credes??
Bueno, non nos desviemos do tema deste ano, que eso, que é moi difícil chegada unha edá atopar alguén normal, os que quedan libres, xa se sabe ou chata teñen ou...
E os que son minimamente normales veñen de relasións anteriores que os deixaron feitos un trapo.
Por eso ás veses é millor desir que non, pa non se ter que lamentar máis tarde.
E non se deixar engañar por bichos que che quentan a orella pero que no fondo solo son eso bichos.
E así rematamos por este ano (que teño moito sono) cunha moralexa, como boa fábula que se precie: Máis vale sola, que mal acompañada. Para os que non o entenden: ás veses é millor romper unha ghitarra que tocala desafinada.
Para os demáis a seghir tocando, que é hoxe o día non??
Bueno, deixovos cunha bonita cansión que é como la vida misma, dunha super triunfadora nos premios da música deste ano, e q porriba canta ben.
E estade atentos que nunca se sabe onde pode empesar a vosa true story particular.
Pois ben este é o ano da crisis, das relacións paranormales (véxase crepúsculo), dos zombis (véxase la duquesa de Alba), e da gran frase tiran más dos que dos carretas (véxase Alonso).
Pois ben aquí estás ti, como protagonista dunha peli destas, cun gran sombreiro de bruxa polas túas dotes adivinatorias, dixestes que non te casabas hasta os 30, e asertastes! e máis, nin creo que ós 40.
E claro, hasta ahora non era preocupante, pero cando te empesas a dar conta de que o terreno amoroso xa non é o que era, que xa a chapa e a pintura non disimulan tanta sabiduría adquirida, claro hai que empesar a plantearse: volver a entrenar, faser aerobi, visitar endocrino...
E empesan as preguntas sobre o ghran fracaso nas relasións do teu amplio curriculum vivensial. Normalmente a resposta soe ser unha, inmadurés deles e o seu medo ó compromiso. Non sei, é como se che viran cunhas ghran tixeiras, que teñen como única función cortarlle esas aliñas que dios lles dou. E desaparesen voando.
Ademais esa inmadurés failles pensar que poden encontrar unha barby, de medidas perfectas e, venche a ti como unha minusia que non encaixa moito no seu canon de bellesa.
Cambiando de tema. Moitas veses tratamos de axudar a algunha amiga exersendo de cupido ou hada madriña, pensamos que cun toque podemos faser que esas dúas persoas de escenarios moi diferentes poden encaixar, e probablemente encaixen, pero finalmente acabas pensando en meterte a varita polo .
Pero bueno, vas aprendendo que no mundo existen grandes actores, e que esas grandes historias solo pasan nas películas.
Aínda que no fondo todos representamos algún papel ou finximos ser algo que non somos, ou tratamos que os demais crean que somos dunha determinada maneira. E as veses fasemos tanto a mona!!!! Sobre todo ante un tío mono!!! Non credes??
Bueno, non nos desviemos do tema deste ano, que eso, que é moi difícil chegada unha edá atopar alguén normal, os que quedan libres, xa se sabe ou chata teñen ou...
E os que son minimamente normales veñen de relasións anteriores que os deixaron feitos un trapo.
Por eso ás veses é millor desir que non, pa non se ter que lamentar máis tarde.
E non se deixar engañar por bichos que che quentan a orella pero que no fondo solo son eso bichos.
E así rematamos por este ano (que teño moito sono) cunha moralexa, como boa fábula que se precie: Máis vale sola, que mal acompañada. Para os que non o entenden: ás veses é millor romper unha ghitarra que tocala desafinada.
Para os demáis a seghir tocando, que é hoxe o día non??
Bueno, deixovos cunha bonita cansión que é como la vida misma, dunha super triunfadora nos premios da música deste ano, e q porriba canta ben.
E estade atentos que nunca se sabe onde pode empesar a vosa true story particular.
viernes, febrero 10, 2012
GINGER & GEORGE
Nun ratiño que teño ahora no cole pa cousas varias (30 minutes) atopei buscando fichas sobre roupta, pois con ese tema estamos, esta páxina fantástica. NOn me podo dilatar moito así que en outro momento destrípovola polo miúdo.
Como o título da entrada indica, a páxina chámase GINGER & GEORGE.
martes, febrero 07, 2012
Rain
Hoxe quedei marabillada ca foto deste mobil tan fásil de faser e tan colorista. Atopeino en Lait Fraise. Como faselo? Visitade a páxina e poderedes ver un montón de cousas prácticas e moi sinxelas.
Suscribirse a:
Entradas (Atom)