Carrouchiña

Se ides ó blog de pintura poderedes ver unha entrada similar.
Esta é a miña Carrouchiña que despois de tanto tempo por fin ven á vida. Nace a raíz dun deses contiños, que como algún/algunha xa sabedes invento de cando en cando.
Está feita de tinta negra, lápises de cores, cola e carrouchas.
E se queredes saber máis sobre a temática desta ghran obra da literatura infantil, solo tendes que ir ó outro lado (blog), aínda que non esperedes que vos destripe por completo o arghumento.

Eric Carle

Acabo de atopar o blog do gran Eric Carle. A día de hoxe un dos máis famosos ilustradores, escritores, etc. Do mundo. A súa Caterpillar está presente en todas as bibliotecas tanto públicas como privadas que se presien.
Como nunca  lle dediquei unha entrada, do cal me sorprendo!!
Eric Carle usa unha técnica moi particular que é pintar sobre tissue papers, ademais podemos decir que é un xenio pa recoller nos seus contos esas cousas básicas que os nenos deben ir aprendendo, temas recurrentes da etapa de infantil...
Bueno, entrade no blog ou mirade un pouco pola rede sobre os seus libros. Se como moitos indican un artista é tal cando unha persoa ó ver unha obra lla atribúe claramente a un artista en cuestión (estilo propio) Eric Carle é tal mente eso un artista orixinal e único.

Twitter

Onte abrin por fin unha conta en Twitter, prinsipalmente pa ir subindo esas cousiñas nas que perdo tanto tempo. Esta é a primeira imaxe que subín

sigueme en twitter

É a miña Bruxa Bada da que teño varios contos, que xa vos mostrarei a través de issuu.

Pois dedico esta entrada ó meu primeiro seguidor do Twitter, que casualmente non resultou ser ninguén conosido. Trátase de Alexander Batalov se queredes saber quen é  solo tendes que clicar sobre o nome.
Se alguén se quere sumar á miña pequena lista de seguidores facede click sobre Bada.

Surfeando entre ilustradores

Aquí tendes unha entrada sobre algúns ilustradores que descubrín estes días, e algúns libros claro.
Empeso con este primeiro book trailer de Jeff Mack, que non solo vai tratar sobre a amistá senón tamén sobre os dous tipos tan diferenciados  de carácteres, sobre o contraste entre os optimistas e os pesimistas.

A ilustrasión ca que empesa a entrada pertenese a Serge Bloch, que é un ilustrador francés que fai estas marabillas.

Inge Nouws é unha ilustradora holandesa...

Un libro desta ilustradora  é La Casa del Pajarito Pepito que non solo é un libro estéticamente chamativo senón que o diseño, e o que o propio libro nos permite faser con el aínda o fai máis espesial.

Delphine Doreau

Como xa vos dixera na entrada anterior, Delphine Doreau é a creadora do libro Mon Village. Esta ilustradora con certo estilo vintage permítenos que descarguemos algúns dos seus diseños de forma gratuita. Se clicades sobre o seu nombre iredes dereitos ó seu blog que non ten desperdisio. Aquí tendes exemplos das cousiñas que ela fai.

Pequenos clásicos

Lendo hoxe unha entrada en Molly Moo, falábase dun libro chulísimo pa plástica, arte... É algho así como unha paleta de colores onde aparecen todos por gamas, etc.
E casualmente mirando este libro para comprar descubrín estas marabillas sobre obras clásicas da literatura británica. Son as historias pero simplificadas e moi sinxelas de entender p'os nenos, sirvénnos pa introdusilos nos clásicos e á vez traballar os números e aspectos visuais.
Non vos vou decir que xa os pedín todos, e estou desexando que cheghen. Este ano probablemente dedique moitas das unidades a traballar estes fantásticos libros, tanto en inglés como en plástica.

E pa rematar tamén vos teño que falar deste outro libro que tamén encarguei. Descubrino tamén de forma moi casual visitando unha páxina fantástica da que vos falarei noutra entrada.
Pois ben, trátase dun libro para traballar origami, pero na súa forma máis básica doblando e pegando os modelos pa faser unha vila do máis colorista. Non ten desperdisio.

Quen é a creadora desta marabilla en papel? Delphine Doreau da que farei a miña seguinte entrada. Por eso non vos poño aquí link.

Painting Crows

Pois como o tempo sighe cada ves peor, non se pode ir a ningunha parte, a casi ningunha, siempre nos queda poñer as botas de ghoma e ir chapotear nas posas como fai Barbareta.

O bo deste tempo é que dá moitas horas mortas pa darlle renda solta á creatividade escribir, dibuxar, pintar... Enredar. E onte dediqueime a pintar corvos, tranquil@s non estou apocalíptica nin nada desto. Algúns de vós xa sabedes a que ven esto dos corvos pa o resto vai seguir en secreto, millor que non o sepades.
Pois aí o deixo, como usei acrílica sobre papel ingres o resultado non foi moi bo: pintura que seca ó instante, colores que superpoñen a outros... En definitiva que non estou acostumbrada a pintar con outra cousa que  non sexa óleo.

Oil and Water

Un dos primeiros pintores que máis me ghustaron pola súa perfección ou realismo pintando foi Douglas Brega. Este acuarelista americano esconde unha curiosa historia, foi xemelo: Douglas e David, e os dous irmáns se dedicaron á pintura. Os dous realistas, pero os dous decidiron dedicarse a un medio concreto, David= oil (óleo) e Douglas=water (acuarela).
Os dous gozan de gran prestixio e reconosemento en América pois como podedes observar os seus traballos son impresionantes.
A min, personalmente, gústame Doug pola temática, a pesar de ser acuarelista, mentras que David non.
Naceron en Springfield (Massachusetts). David digamos que consigheu máis fama que o seu xemelo, pero os dous ademais de estudiar no mesmo sitio, dedicáronse á pintura. Bueno, sighen pintando se queredes comprar algho do meu favorito aquí tendes un enlace a unha galería que ten algunha obra súa dispoñible, aí tamén podedes ver como é na actualidade... Quidley & Company. Esta galería céntrase en obras de realistas e impresionistas solamente, o cal é de aghradeser nos tempos que corren.

Pois ben xa fixen algún que outro intento de pintar algunha das obras de Doug, aínda que non tan ben como el claro, senón xa estaría vivindo desto.

Our British Garden

Como xa sabedes o ano pasado viaxamos a England de onde trouxemos varias plantas ás que eu lle tiña moita ghana. Nacidas en Inglaterra ahora deron o froito en Galicia.
Que que trouxemos? Pois arándanos, frambuesas e grosellas. Os arándanos foron os primeiros en dar e ahora son as grambuesas as que están en plena producción.
Bueno, que decir que a Bárbara lle encanta recollelas e comelas como podedes observar nas fotos.

 

 

 Por serto, aquí tendes outra planta do xardín,  este é o ghato máissss vagho do mundo, chámase Pingüinflas e pasa o día durmindo.

Estas son as que collemos outro día, fresa incluida. Fresas tamén recollemos unhas cantas no que vai de temporada.
Que, que vos parese o noso British Garden?