Sonche pequeno renarte,
pillabán e larpeiro.
Visto un traxe peludo
entre gris e vermello.
Traxe que vou deixando
enganchado nos toxos.
O meu fuciño de ouro
lévame ó galiñeiro,
onde espero o xantar
que sae fóra ben cedo.
As miñas patas miúdas
como se fosen fieitos,
hanme levar ata o tobo,
de onde vixío ós cadelos.
Este pequeno poemiña ocorréuseme hoxe na clase de didáctica do galego. Realmente o que se nos pedía era unha descrición pero como me foi saíndo rimado así quedou. Como me dá tanta pena que se acabe perdendo nesas terribles caixas de apuntes decidín cólgalo.
Dedicado a "la priti" : futura editora. Cando publíques o libro prometo facerche publicidade aquí no blog, pa que non morras de fame.
No hay comentarios:
Publicar un comentario