Desde Amsterdam con Amor

Ola a tod@s. Como xa sabedes estou pasando uns días nas terras baixas. Aínda que chegar costoume sangre, sudor e lághrimas (bueno non tanto), pois como xa veriades na tele en Santiagho no aeroporto o día que eu tiña que voar houbo bastante revuelo por cousa de niebla (se non vos enterastes mirade na prensa ghallegha do 23). Pois a mitade dos pasaxeiros do noso vuelo foron enviados a Coruña e a outra mitade tuvemos que saír nun vo máis tarde do previsto. O que supuxo que a miña maleta e eu non voamos xuntas así como chegar 5 horas máis tarde a Holanda.
Bueno non vos preocupar xa recuperei a maleta e estou na casa sana e salva.
Onte como estaba sin roupa tiña a excusa perfecta pa ir de compras pero ó final ó mediodía trouxéronma co cal xa non teño excusa. De todas maneiras non creo que me resista a visitar os numeros HM que hai aquí, de feito onte xa me comprei este bolso


Bueno tamén como poderedes dedusir se estou publicando é porque conseguín internet ghratis. Pois si, onte farteime de intentalo e hoxe levántome pola mañán enchufo o ordenador e o condenado xa se me conecta, el soliño, a unha rede das que intentei onte. Nunca se sabe! Mañán ó millor resulta que xa non se me conecta.
Nesta entrada xa non escribo máis sobre as miñas chorradas, solo é unha entrada pa desir que cheghei sana e salva e que se teño oportunidá publicareivos algho.
Deixovos cunha cansión holandesa de un pescadeiro que cheghou a ser cantante Marco Borsato, ollo é aquí como Manolo Escobar aí, ollo pero menos pachangueiro e máis emosional e con maís trasfondo nas letras.
Que conste que collo unha das cansións máis chulas que encontrei en internet, e fora coñas´, xa veredes que o vídeo non ten desperdisio pa darnos conta das desghrasias do mundo. Como vedes empesamos de maneira vanal e acabamos de maneira solidaria.




Pa que vos faghades unha idea de como sería a súa vos sin cantar en holandés, i. e. sin tanto sonido ghutural: