Unha das pelis que vos vou recomendar estes días e O gato negro de Lucio Fulci un maestro do gore, que tamén se veu atraído polo aspecto paranormal que rodea os ghatos desta cor. Eu realmente, amante dos ghatos, non creo que estes estean vinculados ou que traian a mala sorte como se suele pensar, e miña avoa é un claro exemplo. Como ela di o seu Pancho (ghataso holandés neghro donde os haxa) viaxou arredor duns 30 anos con eles en coche de Holanda a Ghalisia e ó revés. E tuveron a sorte que nunca sufriron percanse.
Como haberá quen nunca leu o conto de Poe, recoméndovolo, aquí o tendes en plan visual.
Pois volvendo a tema este director (boísimo pa min) ten pelis moi chulas, estas son alghunhas, bueno, p@s que o gore, terror... non vos vai, nada a ver unha de Cantinflas, pero p'@s outr@s: non probedes sorte nos videoclubs, descarghádeas na mula, vale a pena!!!
6 comentarios:
martro..un saludete dende aca abaixo!!
xa estades de viaxe?? Onde estades??
Pasádeo ben.
Outro saudete dende aqui a esquerda!!
en lisboa martro! que tal por ahí? aqui fai un tempo de vicio!..moi ben cris que a pesar de andar por terras canadienses non perde a pista os blogs!
Tes razón: o dos gatos negros, pasar por debaixo das escaleiras, romper espellos... éche todo un conto chino. De ser certo, pobre Lucas, que xa escacharrou dous espellos en menos de dous anos. Bueno, supoño q estarás liada co chollo pero a ver se amañamos unha comida (q aínda a debo) e máis unha cenolas coas opogirls.
FELICIDADES!!! 30, NON? (JEJE),PARA MIN QUE NON. TRANQUI QUE EU XA VOU TAMÉN CAMIÑO DELES (DOS TRINTA E POUCOS, POLO DE AGORA)
Publicar un comentario