martes, noviembre 22, 2005

SEGUNDO PROXECTO E MÁIS KAIAK


Levamos algúns días preparando o novo traballo. Non debo dicir o tema por se alguén decide plaxiar a idea. Non creo pero bueno. Polo de agora aínda temos as cousas moi no aire, como se pospuxo a data de entrega. Do traballo non teño moito que comentar salvo que como siempre a min me gusta levar a cabo este tipo de actividades, pareceme que son cousas moi útiles. Non sei cantos proxectos van ser en total, pero dende o meu punto de vista considero que os alumnos deberiamos ser evaluados dacordo a estes traballos, considero que non debería haber exame final. Sempre e cando a profesora considerara que os alumnos en cuestión desenrolaran da maneira esperada os proxectos plantexados. Pero isto é só unha reflexión persoal, como todo o que aquí expoño.
Cambiando de tema, e como xa hai tempo que non escribo sobre o meu deporte, invito a quen queira vir a probar un fin de semana como se xoga a isto. A verdade é que precisamos xogadoras novas que se queiran comprometer a entrenar e a viaxar bastante. Ata marzo non comezaría a liga española, pero desde que esta empeza un fin de semana ó mes marchamos de viaxe polas terras españolas: Madrid, Murcia, Málaga, Toledo, Banyoles... Que conste que cando chega a casa despois dunha viaxe tan longa en furgoneta sempre digo que non volvo, pero ata o seguinte torneo xa se me olvida o cansado que é ter que xogar en día e medio equis partidos, dormir na furgo de camiño, ou nun pabellón, comer a horas pouco habituais, porque os partidos son moi seguidos... Bueno non quero pintalo tan negro, que a verdade é que é fantástico viaxar con todo o equipo, de feito os lazos que se establecen co resto dos xogadores son bastante grandes, xa que facemos todo xuntos: desde durmir, comer, poñer a roupa a secar en tendais improvisados...
Esto é como un gran hermano: ata xurden parellas!
Levo dous anos tendo o honor de poder formar parte da selección galega deste deporte, este ano competimos en San Pedro del Pinatar Murcia e conseguimos a prata, o ouro é casi inalcanzable xa que as madrileñas (integrantes casi ó completo da selección española) son innamobibles.
SE ALGUÉN ESTÁ INTERESADO/A, PERO SOBRE TODO A, QUE SE ME ESCRIBA AQUI NO BLOG PARA POÑERNOS EN CONTACTO.
A imaxe mostra o sitio onde entrenamos en Caldas.

No hay comentarios: