lunes, marzo 10, 2008

O TRAGHABOLAS



Que como empesou este flashback?
Pois por unha entrada que publicou Peggi hai xa algunhas semanas relasionada ca Mirinda. Empesei a pensar que eu non me acordaba da Mirinda, non sei se sería porque na nosa casa non entraba, no seu lugar consumíase ghasiosa La Pitusa



Entonses empesei a pensar nas cousas que me acordaban da miña infansia:

Nas preadiñas:

Quen non se acorda dos Pez?



Dos Sugus atemporais?



Dos palotes?




Dos pitillos de chocolate?


Ese si que era tabaco e nada canseríxeno.



Estes máis of Peta Zetas estaban entre as chucherías favoritas que compraba nas festas.



Ah! E as fighuriñas estas cheas de bolas de colores que tanto me chamaban a atensión nos tenderuchos das festas.



Tamén me acordo duns paracaidistas que estuveron moi de moda, Rita máis eu tirábamos desde as ventanas d'arriba e quedábannos enganchados na viña.

As "manos locas" tamén foron a sensasión, estas peghábanse alá onde as lansaras...



Os que marcaron toda unha época foron os xoghos reunidos, unha caixa chea de diversión


E o super Cinexin, a revolusión das novas tecnoloxías



As primeiras maquinitas foron todo un luxo, un luxo de poucos, non como hoxe en día que outra cousa non haberá na casa pero unha play ou unha wi po neno non falta!!

Outro luxo tamén era ter un Scalextric, que che tiña o seu mérito: monta a pista, recolle a pista que estorba, volvea a montar...



Entre as muñecas unha das máis chusquiñas foi a barriguita, por que lle chamaban así , porque a muñeca tiña barrigha, pois ole porque hoxe Bratz teñen máis cabesa que cu!

Creo que Sandra tiña unha , non Rita? Non sei porque pero creo que me acordo de estaremos as 4 no pilón delas porque a barriquita era nadadora e poñíamola alí a faser uns larghos.



Por carnavales comprábamos na de Blanco (na taberna da aldea) unhas caretas destas tal cual, de feito sorprendeume encontralas na rede e que foran tan famosas . Ibamos ó faiado, e con catro trapos e estas supercaretas estábamos list@s pa ir pola aldea.


Dos libros que máis me acordo son dos de Teo que aínda sobreviven nas bibliotecas dos colexios




Pero un libro que tiña na escola e que quedou clavado na miña memoria é este o de Pandora (así é como lle chamaba eu).

E cando un iba de excursión na escola solía volver pá casa un souvenir como este, e que millor cousa pa traer? que todo o que viramos no viaxe así ó cheghar á casa os nosos pais e nais podían ver todo o que nós víramos.



Os chinitos da sorte foron unha moda que pasou moi rápido polas nosas vidas, e que máis tarde se convertirían en chupetes ou algho así...^Pero todos tuvemos un, ou non?



E cheghamos ás series que marcaron a nosa infansia e o resto das nosas vidas!
Como son moitas vou poñer unhas poucas que están entre as miñas favoritas, eso si antes debo mensionar a bola de cristal que foi o fenómeno televisivo máis importante dos oitenta



































Espero que disfrutárades tanto coma min


Pero teño unha duda, non sei como se chamaba unha serie que era dunha especie de extraterrestres que viñan á terra e poñíanse pelucas. Un dato significativo para comer collían unhas pastillas e ó poñelas no plato transformábanse en platos la mar de elaborados. Tiña pinta de ser dalgún país do este.
Quen o sepa por favor que me axude a recordar, a min non me dá a cabesa pa máis e quería baixar a serie no emule.

4 comentarios:

Anónimo dijo...

Eu recordo que tiven a careta do pirata, como non, sendo Patrón...

E das maquinitas recordo o xogo do Donkey Kong, aquel que había que saltar os pipotes que tiraba o mono e rescatar á chavala. Para min o máis divertido de todos os tempos... aínda hoxe.

CRISSS dijo...

Jo, é a primeira vez q vexo a Pumuki!
Di Inés que se che olvidou incluir a Belfy y Lillibit. Aqui che paso o link dun dos tres únicos videos que saen en youtubí deles (eu creo que só os vían Inés, a súa irmá máis o que colgou os videos).

http://www.youtube.com/watch?v=tmtGJ_G7Eno

Para min os mellores era Willi Fog (porque na súa volta ó mundo seguro que pasou por Slovenia) e os Diminutos. Claro que nós xa os pillamos na época das reposicións.

Ri dijo...

aiiiiiiiiiii que entrada máis potita...eu tirei unha tortuga por a ventana cun paracaidas deses!!!

Anónimo dijo...

Mirade esta páxina:
http://www.handhelden.com/